Kiedy najlepiej zmienić opony?

Odpowiedź na to pytanie dla każdego kierowcy jest inna. Nie trzeba tego robić koniecznie tuż przed lub po 1 listopada. Wszystko zależy od tego, jak i kiedy eksploatujemy nasz samochód. Graniczny moment, w którym należy zacząć korzystać z opon zimowych co roku jest inny. Opady śniegu i przymrozki mogą się zdarzyć już nawet w październiku.

Jeżeli często jeździmy autem wczesnym rankiem lub nocą, musimy wcześniej od pozostałych użytkowników dróg pomyśleć o założeniu zimowego ogumienia. Jeżdżąc główne za dnia i w mieście, możemy z tym dłużej zaczekać.

To najważniejszy czynnik, który powinien nas skłonić do wizyty u wulkanizatora. Najlepszy moment jest wtedy, gdy temperatura za dnia rzadko utrzymuje się już powyżej 8 st. C. Letnie opony, wykonane z twardej gumowej mieszanki, zachowują optymalną elastyczność w wysokich temperaturach.

Gdy termometr wskazuje 7 lub mniej stopni na plusie, przestają się dobrze trzymać nawierzchni. To punkt graniczny, poniżej którego lepiej sprawdza się miękka mieszanka opony zimowej, która w niskich temperaturach o wiele później traci przyczepność.

Wybierając odpowiednie dla siebie opony zimowe, pamiętajmy że nie ma produktów uniwersalnych. Jedne lepiej się sprawdzą na mokrej nawierzchni i podczas jazdy w błocie pośniegowym, inne okażą się lepsze na zasypanej śniegiem jezdni. Wszystko zależy od konstrukcji rzeźby bieżnika i mieszkanki z której wykonano oponę. Tzw. lamele pomagają uzyskać maksimum przyczepności na śniegu. Kształt bieżnika oraz szerokość i rozmieszczenie w nim kanałów, odprowadzających wodę decydują o przyczepności na mokrej nawierzchni.

Najczęściej zimą nie jeździmy przecież wcale po śniegu, lecz po wodzie i błocie pośniegowym. Dlatego w naszym klimacie najlepiej sprawdzają się opony z bieżnikiem na deszcz. Duże kostkowe opony z ogromną liczbą lameli nie spełnią dobrze swojej funkcji, gdy nasz samochód pokonuje głębokie kałuże. Dlatego, kupując nowe opony na zimę, warto skorzystać z tabeli, którą wprowadzono kilka lat temu w krajach Unii Europejskiej.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami, na każdej nowej oponie znajdziemy naklejkę, a na niej symbole dystrybutora, mokrej nawierzchni i głośności. Te trzy parametry, oznaczane literami od A do F, są najprostszą odpowiedzią na nasze potrzeby. Pierwsza litera alfabetu to najlepszy możliwy wynik. Im dalsza, tym jest on gorszy.

Pod względem oszczędności paliwa, nie oczekujmy cudów. Im bardziej agresywny bieżnik, tym większe zużycie paliwa. Litera C to bardzo dobry wynik w przypadku opon zimowych. Natomiast głośność jest podawana w decybelach. Dodatkowo, symbol głośnika z zaznaczonym jednym, dwoma lub trzeba paskami oznacza, że mamy do czynienia z oponą cichą oraz umiarkowanie lub bardzo głośną.

W naszym klimacie najistotniejszym jest parametr przyczepności na mokrej nawierzchni. Większość opon zimowych, które dobrze sobie radzą z deszczem i błotem pośniegowym ma klasę B. Te oznaczone literą A należą do rzadkości, lecz są oczywiście pod tym względem najlepsze. Na szczęście, większość zimówek radzi sobie na mokrej nawierzchni znacznie lepiej od letnich opon. To zasługa odpowiednich nacięć i licznych rowków, bardzo intensywnie odprowadzających na zewnątrz wodę.

Im cichsza opona, tym lepiej dla naszych uszu, ale może to wiązać się z pogorszeniem osiągów na mokrej lub pokrytej śniegiem nawierzchni. Tę zaś, bez względu na to jakie wybierzemy opony, musimy obserwować i prawidłowo ocenić, by nie zaskoczyły nas gwałtownie zmieniające się warunki na drodze.