BMW i5 M60 xDrive
Auto review
Uiterlijk geen verschillen
BMW hield de verschillen tussen de 5-Reeks met verbrandingsmotoren en de elektrische variant ervan, die i5 gedoopt werd, uiterst beperkt. Dit is dan ook een elegante berline die voorzien van de nodige M-addenda erg sportief voor de dag komt maar er tegelijk klassevol blijft uitzien en gelukkig gevrijwaard bleef van de karikaturale BMW-nieren van bijvoorbeeld de i7.
In afwachting van de komst van de Touring-uitvoering is de i5 er enkel als vierdeursberline. Die biedt met zijn lengte van 5,06 meter en zijn wielbasis van 2,995 mm voldoende binnenruimte en ook de koffer is met 490 liter geschikt voor gezinsgebruik.
600 pk en 820 Nm
Als M60 xDrive is de i5 ronduit pk-zwanger. Zijn twee elektromotoren op de voor- en achteras leveren samen 601 pk of 442 kW en tot 820 Nm aan koppel. Dat garandeert dan ook explosieve prestaties, met schitterende acceleraties (3,8 seconden voor de sprint van nul naar honderd) en adembenemende hernemingen.
Niet alles is echter méér bij de i5 M60 xDrive, want zijn accu van 81,2 kWh (netto) is identiek dezelfde als die van de instap-i5, de eDrive40. Hij laadt met tot 22 kW aan wisselstroom en 205 kW aan gelijkstroom. Volgens BMW raak je er tussen de 455 en 516 kilometer ver mee.
Alles is relatief
Maar dat aangekondigde rijbereik is erg relatief. Ongetwijfeld lukt zoiets in optimale omstandigheden met een bestuurder die zijn rechtervoet onder controle heeft. Wij hanteerden een hooguit vlotte rijstijl en belandden op 23 kWh/100 km, wat overeenstemt met een actieradius van zo’n 350 kilometer.
Hoe dan ook rijdt deze i5 als geen andere: extreem sportief als je wil, uiterst comfortabel wanneer dat je voorkeur geniet. De ingenieurs zijn erin geslaagd om het oneindige vermogen feilloos op de weg te zetten en hebben van deze op de vier wielen aangedreven i5 een heerlijke rijauto gemaakt, die wel een aanzienlijke financiële inspanning vergt bij aankoop.
BMW’s 5-Reeks blijft de archetypische zakensedan. BMW slaagt erin om die auto moeiteloos de switch van verbrandingsmotoren naar elektriciteit te laten verteren… voor zover de temperaturen niet richting vriespunt zakken en je niet constant elke pk uit de motoren probeert te persen.
